Każdy z nas musi odejść z tej Ziemi

Do tej godziny wciąż się zbliżamy

Taka jest prawda, nie brzmi to miło

Ale na szczęście daty nie znamy

Trzeba normalnie żyć z przeświadczeniem

Że tak być musi, że tak się stanie

Nie można tego zmienić, odwrócić

Niewiele zda się nasze staranie

Dlatego trzeba cieszyć się życiem

Oraz rozważnie z nim postępować

Aby nie popaść w kolizję z prawem

Czerpiąc garściami życie smakować

Trzeba mieć zdrowy dystans do siebie

Mieć jakieś pasje, by się nie nudzić

Raz danej szansy nam, nie zmarnować

Żyjąc uczciwie, szanować ludzi

Chwytać dzień każdy i każdą chwilę

Cieszyć się, że ją wciąż jeszcze mamy

Zarówno młodzi i emeryci

Dnia i godziny naszej nie znamy

Choć byśmy chcieli czas ten oddalić

Gdy przyjdzie pora, pójdziesz w zaświaty

Zostawi wszystko i pójdzie boso

Zarówno biedny jak i bogaty

Zostawić zgromadzony majątek

Z tym chyba trudniej mają bogaci

Biednemu łatwiej zostawić biedę

Biedny odchodząc znacznie mniej traci

Lub gdy ktoś chory nieuleczalnie

O śmierć się modli, dość ma cierpienia

Nie widzi szansy, aby być zdrowym

I już mu nawet znikła nadzieja

A moja mama, choć nadal sprawna

O śmierć się modli, odejść by chciała

Pragnie, by wreszcie naleźć się w niebie

Sto lat skończyła i zdrowa cała

Mama jest pewna, że w będzie w raju

Nie wiem skąd takie ma przekonanie

Może posiada biblijną pewność

„Gdy mocno wierzysz, to tak się stanie”

Fajnie byłoby tak żyć bez końca

Bez chorowania i bez starzenia

Mieć więcej czasu dla swoich bliskich

Lecz są to tylko ludzkie marzenia…

Jan Skrzypa – absolwent SP w Gorajcu

( 1. listopada 2020 r.)