Ciesz się że żyjesz, ciesz się że chodzisz
Że jeszcze zdrowie ci dopisuje
Bo takich starych babć oraz dziadków
Coraz mniej w mieście już spaceruje
Już z każdym rokiem idąc ulicą
Staję się bardziej anonimowy
Coraz mniej znanych osób spotykam
Wciąż mi ubywa moich znajomych
Już coraz rzadziej mówię „dzień dobry”
Nie mam z kim stanąć aby pogadać
Gdzie spojrzę- widzę jedynie młodych
Zaczepiać młodych mi nie wypada
Tych co spotykam – chodzą bez celu
Aby samotnie nie siedzieć w domu
Brak im odwagi, by przyjść do klubu
Nie chcą zawracać głowy nikomu
Dziś głównie starsze panie spotykam
Bo większość dziadków poumierała
Coraz mniej uciech życiowych mają
Tylko nadzieja im pozostała
Babciom samotność w domu doskwiera
Są zagubione i wycofane
Chciałyby spotkań- ale się boją
Być odrzucone albo wyśmiane
Najgorzej mają pobożne panie
Ksiądz im przyjemnych myśli zabrania
Powyższy zakaz mnie nie dotyczy
Ja trochę inne mam przekonania
Chcą, by po śmierci znaleźć się w niebie
Stąd nawet myślą nie mogą grzeszyć
Coraz mniej mają teraz okazji
By mieć rozrywkę i by się cieszyć
Chętnie by chciały z kimś porozmawiać
Gdy ktoś zapuka- drzwi otwierają
W kontaktach z ludźmi są bardzo ufne
Na to oszuści tylko czekają
Te starsze panie- moje znajome
Żyją powoli, czas ich nie goni
Dziś im brakuje bardziej niż seksu
Przyjacielskiego uścisku dłoni
Podania ręki bardzo im trzeba
Szczególnie cieszą się z męskiej ręki
Gdy feromony im przekazuję
Mogę usłyszeć słowa podzięki
Lubią, gdy słucham- jakie to wnuki
Inteligentne i mądre mają
I mam cierpliwość, by się dowiedzieć
Jakie choroby im dokuczają
Myślę, że wszystko już opisałem
Taka to starych historia cała
Proszę wybaczyć, że znów powtórzę
– „Starość się Bogu niezbyt udała.”

Jan Skrzypa – absolwent SP w Gorajcu
Janów Lubelski, 22 stycznia 2020
Dzień dziadka