Wieś z każdym rokiem nadal się zmienia

Również na polach widzę zmian wiele

Tylko kombajny na nich pracują

Zbierają zboże nawet w niedziele

Inny ma wygląd rosnące zboże

Nie ma w nim ostu ani kąkolu

Wszystko spryskane i teraz chwastu

Z wyjątkiem miedzy, nie spotkasz w polu

Dawniej ścierniska miały moc zielska

Często się na nich krowy pasały

Skubały zielsko, choć w pysk ich kłuło

Lecz jakoś sobie radę dawały

Dzisiaj na polach całkiem inaczej

Krowy i koni się nie spotyka

Łatwiej zobaczyć jest tu bociana

Lisa lub sarnę, a nawet dzika

Żniwiarzy w polu też nie uświadczysz

Teraz się w polu liczą maszyny

Jedynie pracy rąk wymagają

Zbiory owoców- głównie maliny

Nikt się nie kwapi, by sprzątnąć z pola

Bele ze słomy co zalegają

Bo dzisiaj słoma jest niepotrzebna

I teraz one śmieciem się stają

Te wały słomy luzem lub w pryzmach

Nawet na zimę nie są zabrane

Znacznie zmieniły wiejski krajobraz

Bywa, że bocian na nich przystanie

Już ręcznej kosy nikt nie używa

I na ściernisku nie grabi kłosów

Dziś nie ma sensu, by się tym zająć

Chleba nie braknie, więc szkoda czasu

Dziś przydomowe są oczyszczalnie

Szambo nie wpada teraz do rowu

Rzeka powoli wraca do życia

I małe rybki pływają znowu

Niestety, rzeki zmienić się nie da

Jej nurt jest słaby, bo płytka woda

I choć dodaje mej wsi uroku

Tej dawnej rzeki wciąż mi jest szkoda

Postęp techniczny do wsi przychodzi

I z każdym rokiem ma wieś pięknieje

Szkoda, że młodych mało zostaje

I społeczeństwo jej się starzeje.

Jan Skrzypa – absolwent SP w Gorajcu

Janów lubelski, wrzesień 2020 r.